| |
populisme in nrc.next
Populisme in nrc.next
Op de dag van de gemeenteraadsverkiezingen schrijft Rosanne Hertzberger onder de titel Zaagmuziek in haar column dat ze in een bijna lege zaal van het Muziekgebouw aan ’t IJ naar ‘lelijke muziek’ heeft geluisterd. Op de bijgaande foto steekt ze vingers in haar oren en ze trekt een rechte lijn naar de gemeentepolitiek en ‘dit uit de hand gelopen cultuurhobbyisme’ – ze vraagt zich af hoe er over de muziek van onze eeuw geoordeeld zal worden over enkele eeuwen, en concludeert zelf alvast: ‘wansmaak’ waar zij zich voor schaamt.
Een sterk staaltje populistisch redeneren: een enkel voorbeeld classificeert alle hedendaagse muziek. Even afgezien van dat een dergelijke generalisatie natuurlijk nooit geldig kan zijn is het oningevoerd en aanmatigend om op basis daarvan ook maar vast het oordeel van toekomstige generaties te vellen – het is altijd aardig om te bedenken hoe Beethoven zijn muziek ontvangen werd (‘dit is geen muziek’ was een regelmatig terugkerend oordeel van tijdgenoten, en zelfs de spelers van het strijkkwartet van Graaf Razumovski konden niet geloven dat de nieuwe stukken die ze besteld hadden bij de componist werkelijk zo geworden waren als de tegenwoordig zo gewaardeerde opus 59), of bijvoorbeeld Mozart, wiens muziek zeker de kwalificatie ‘mooi’ van Hertzberger zou krijgen maar die bij leven niet bepaald op algemene artistieke waardering kon rekenen.
In Den Haag worden we geconfronteerd met een PVV die net zo gemakkelijk en oningevoerd het vermaarde Residentie Orkest ‘toeterorkest’ noemt, en de nieuwe behuizing voor dat orkest, het Nederlands Danstheater en het Koninklijk Conservatorium (ook internationale top) ‘cultuursilo’. Verontrustend is dat andere partijen zo moeizaam een antwoord formuleren, terwijl het zo simpel is: op ons conservatorium zijn wij bezig jonge mensen de taal van de kunsten te leren spreken; die taal is oneindig veel genuanceerder dan de taal die de meeste politici bezigen, en tegelijk is ze zo veel beter in staat om te spreken over de pijn en de vreugde van het menselijk bestaan. Daarmee worden mensen bereikt en gemeenschappen verbonden – een groot maatschappelijk nut.
Elk kind beweegt graag. Om te gaan sporten leer je het wat spelregels, en om te gaan met zijn lijf, en je laat het trainen. Elk kind is ontvankelijk voor muziek. Maar in Nederland zeggen we dat als ouders dat wensen te ontwikkelen ze daar zelf voor moeten betalen. En zo maken we kunst en kunstbeleving elitair. Dat Rosanne Hertzberger het concert niet kon waarderen is op zich alleen maar leuk – over smaak valt heerlijk te twisten – maar het gebrek aan opvoeding dat uit haar column spreekt valt tegen. Dat er op basis daarvan ook nog populistische politieke oordelen geveld worden stemt droevig, letterlijk.
Susanne van Els
Coordinator Klassieke Muziek
Koninklijk Conservatorium
Den Haag
|
|
|
The Strad
Volkskrant
To You - Elsevier
interview in Luister bij afscheid
Milhaud en To You
recensie To You
NRC
afscheidsconcert
Trouw november 2009
recensie Milhaud
recensie Milhaud
bijna laatste concert met Schoenberg Ensemble
recensie laatste concert Susanne van Els als altiste Schoenberg Ensemble
cultuurcoordinator Veenendaal
recensies Lux Aeterna
enquete
lezing muziek en spiritualiteit
meme
gemeenteraad Veenendaal
Susanne van Els speelt Hindemith onvergetelijk
Rapport aan Burgemeester en Wethouders van Nijmegen van de adviescommissie voor de Karel de Groteprijs inzake het toekennen van de Alcuinusprijs prijs aan Susanne van Els
Levertranen (roman), Bert van Heste
De Mozart-Saal in Wenen, de nieuwe Philharmonie in Berlijn...
Masterclass, door Elisabeth Schwarzkopf, in de Kleine Zaal van het ConcertGebouw.
Dagboek van een politica, Marjet van Zuijlen
Een zondagmiddag met J.J. Voskuil
Susanne van Els - Componeren is een vak
|
|
